Шырма – прыгожы і функцыянальны прадмет інтэр’еру, які не страціў сваёй папулярнасці і сёння. Шырма можа выконваць ролю перагародкі, напрыклад, аддзяляючы рабочую зону пакоя ад зоны адпачынку, офісную зону ад сталовай; за шырмай можна стварыць куточак для сна, шчырай размовы або чытання. Можна зрабіць на шырме кішэні, каб захоўваць у іх дробязі і цацкі. Выконваюць шырмы і дэкаратыўную функцыю. Стандартная шырма мае ад 2 да 8 створак шырынёй 40-60 см і вышыней 150-200 см. Створкі складаюцца з драўлянай або металічнай рамы звонку, з тканіны, скуры, паперы або нават з вітражоў – унутры.
Першыя шырмы з’явіліся ў Кітаі ў 7 ст. Іх памер вар’іраваўся ад велізарнага (такімі шырмамі ўпрыгожвалі залы палацаў) да зусім маленькага (настольныя шырмы). Створкі кітайскіх шырм (а іх магло быць да 40!) выраблялі з паперы, шоўку. Існавалі і лакавыя шырмы з інкрустацыяй. З Кітая мода на шырмы распаўсюдзілася ў Японію, дзе яны сталі важнай часткай культуры і выяўленчага мастацтва – самыя лепшыя мастакі распісвалі створкі тушшу, упрыгожвалі іх пейзажнымі матывамі, каліграфіяй, вершаванымі радкамі. У Індыі больш папулярнымі былі разныя шырмы з ціку, а шырмы ў палацах махараджаў нават упрыгожвалі каштоўнымі камянямі.
У 18 ст. шырмы трапілі ў Еўропу разам з модай на ўсё ўсходняе. У сярэдзіне 19 ст. драўляныя шырмы, упрыгожаныя адмысловай разьбой, былі ў многіх дамах Расійскай Імперыі і нават лічыліся тыпова рускай мэбляй.
У Музеі Максіма Багдановіча можна ўбачыць дзвюхстворкавую шырму вышынёй 136 см, вырабленую з дрэва і ўпрыгожаную роспісам у выглядзе кветак.
